Jonizacja powietrza mikrobąbelkami

Mikrobąbelki to powietrze zamknięte w maleńkich pęcherzykach wodnych. Po tym oczywistym stwierdzeniu, czas na szczegóły...

Każda elementarna cząsteczka wody jest biegunowym dipolem, którego ujemny biegun (-) stanowi atom tlenu, a biegun dodatni (+) tworzą 2 atomy wodoru. Duża różnica elektroujemności pomiędzy atomami tlenu i wodoru wywołuje w cząsteczce wody silny moment dipolowy.

Każdy dipol wody wytwarza wokół siebie pole elektrostatyczne. Dzięki własnościom polarnym cząsteczek wody, oddziaływanie wzajemne tych pól wpływa na orientację biegunową cząsteczek wody i powstawanie ich agregatów.

Orientacja biegunowa dipoli wody sprawia, że na powierzchni zewnętrznej każdego mikrobąbelka występuje ładunek ujemny, który przyciąga dodatnio naładowane zanieczyszczenia i drobnoustroje. Napięcie powierzchniowe takiego mikrobąbelka powoduje jego coraz większe kurczenie się, dzięki czemu coraz bardziej spręża powietrze zamknięte w jego wnętrzu, aż w końcu pęka, uwalniając ogromną energię i tlen. Pękając, niszczy drobnoustroje dzięki wytworzonej wysokiej temperaturze i powstałym rodnikom OH.

Wzrastające ciśnienie powietrza w mikrobąbelku i wstrząs mechaniczny wyzwala nie tylko energię cieplną w postaci mikroskopijnych, gorących plamek o temperaturze zbliżonej do temperatury na Słońcu, około 5500°C, ale również reakcję rozpadu cząsteczek wody na jony wodorowe i wodorotlenowe. Trudno uwierzyć w generowanie tak wysokiej temperatury, gdyż podczas mikrobąbelkowej kąpieli w wannie odczuwa się miłe i korzystne dla zdrowia ciepło.

W przeciwieństwie do zwykłych, większych bąbelków, płynących szybko ku powierzchni wody i pękających po zetknięciu się z powietrzem atmosferycznym, mikrobąbelki przesuwają się do góry bardzo wolno, pękają na różnych głębokościach i pod lustrem wody. W rezultacie w procesie zwanym efektem Lenarda uwalnia się ogromna ilość elektronów, wolno dyfundujących sobie w powietrzu nad wanną czy też w kabinie prysznicowej. Dzięki temu mogą się one swobodnie przyłączać do cząsteczek wody lub tlenu.

Otoczenie powstałego aerojonu cząsteczkami wody, zawartymi w parze wodnej, tworzy ujemnie naładowane, ciężkie hydrojony tlenu. Hydrojony wdychane głęboko do płuc, deponują ważny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu ładunek ujemny w pęcherzykach płucnych i wywołują znacznie lepsze samopoczucie. W naturalnym procesie tworzenia hydrojonów, w którym występuje przyłączanie elektronów (ładunku ujemnego), nie powstają reaktywne formy tlenu w postaci ozonu czy tlenków azotu.

» Zamów Besty, BiWash, Sawayaka Bijin, Yumetoji » Stosuj » Zdrowiej »